Hallo Paul, hoe is het met jou?

Hallo, met wie spreek ik? Met Tjeerd? 

Neen neen, met Pierre Cremers, ik vroeg me af hoe het onder deze omstandigheden met jou gaat?

Ha Pierre wat leuk dat je mij belt. Nou goed. Ik lag een beetje thuis in het zonlicht te dommelen maar ik ben nu weer bij de les. Hoe is het met jou?

Ja Ja met mij ook prima maar ik dacht ik bel jou nu want deze omstandigheden maken je toch maatschappelijk geïsoleerd?

Neen neen, zo voel ik het niet. Ik leid onder deze omstandigheden mijn eigen leven en zoals je hoort, ben ik er niet minder vrolijk onder. Ik heb 3 vrouwelijke familieleden die naar me omkijken en ik waardeer dat heel erg, moet ik je zeggen. Voor de rest heb ik mijn daginvulling. Ik kook voor mezelf. Je weet, destijds is mijn vrouw overleden.

Mis je het voetbal?

Ja op zaterdag is het natuurlijk een sociaal uitje op sportpark Assumburg met een redelijk voetbalniveau dit seizoen. Jammer dat dit afgebroken wordt, maar het gaat zoals het gaat in het leven. Ik ben wel geabonneerd op het Noord-Holands Dagblad maar ik moet nog wat kranten ‘inhalen’ zoals het artikel van selectie-speler Milo Cremers van afgelopen vrijdag. 

Denk je dat er nog dit seizoen wordt gevoetbald?

Ik weet het niet. Voor ons mensen uit deze generatie is dit ook een unieke gebeurtenis. Het beste is niet te ver vooruit te kijken en meer van dag tot dag te leven. Het belangrijkste is dat we nu zo goed mogelijk uit deze crisis komen.

Kom je nog buiten?

Ja, ik ga soms een stukje fietsen of wandelen buiten. Het is vandaag mooi weer maar de wind maakt het wat schraal. Soms haal ik een warme hap voor de avond hier vlakbij de groenteboer Jongejans. Bijvoorbeeld lekkere hutspot. Veel groente. Heerlijk!

Maar ik weet uit je verhalen dat je gek bent op verse vis uit IJmuiden?

Ja ja dat heb je goed onthouden. Het water loopt me nu al in de mond. Moet ik wel regelen dat ze dat langs brengen (ik bak ze zelf, die scholletjes) . Is nu wat moeilijk bezorgbaar met die crisis.

En verder?

Verder heb ik thuis ook een hometrainer. Dan fiets ik binnen in huis zo’n kwartiertje tot een half uur. Even inspannen om daarna weer te ontspannen.

Hoe gaat dat voetbal nu verder?

Ik weet het niet. Ik zie het wel. Eerst maar deze onrustige tijd doorkomen.

Ik vond het leuk jou even gesproken te hebben, Paul, als 1 van de markantste voetbalmannen van ODIN’59.

Ik vond het heel leuk dat je hebt gebeld, zeg. Moet je vaker doen. Maak je geen zorgen. Ik red me wel. Met mij gaat het goed. Hopelijk tot snel op de velden.

Auteur: Pierre Cremers