"Het is maandagmorgen 19 oktober en met nog 2 uur te gaan zijn we druk bezig een serie van 8 activiteiten op het IJmuidense strand op te zetten. Over 2 uur zullen de eerste jonge gasten, onze eigen ODIN E-junioren, arriveren en er moet nog veel gebeuren. Maar niet alleen op het strand wordt hard gewerkt, op de lokatie waar onze jonge talenten zullen overnachten, het scouting gebouw van de IJmondtrekkers, gaat de laatste bezem door de ruimtes, worden de ontvangst tafels geïnstalleerd en wordt de toegang met gele en blauwe ballonnen versierd. Als het nog nauwelijk half één is, arriveren de eerste kinderen al. Na aanmelding krijgen de kinderen en prachtige geel E-kamp T-shirt zodat we altijd herkenbaar zijn als het ODIN E-kamp team. Langzaam kleurt het strand geel en als rond 1300 iedereen is gearriveerd staan 70 opgewonden kinderen met nog eens 15 misschien wel nog opgewondener begeleiders klaar om te starten met het eerste-sinds-tijden voetbalkamp voor de E-junioren.
Vanaf dat moment zal het een achtbaan van activiteiten en ervaringen zijn. De maandagmiddag staat in het teken van voetbal en strand, in de ruimste zin. De kinderen gaan van een duinsprint naar voetbalrugby, voetgolf en weer terug naar een lekker simpel partijtje 4 tegen 4. Maar onze E-jeugd blijkt niet alleen uit te blinken in voetbal en sport. Als ze ook uitgedaagd worden om in 8 teams hutten te bouwen, verbaast het me hoe de kinderen in nog geen uur van een stapel pallets, wat takken en een paar spaanplaten de mooiste hutten fabriceren. Met moeite zijn ze daarom ook aan tafel te krijgen. Een spelletje levend stratego na het avondeten weekt ze daarom snel weer los van hun wens om de hutten uit te bouwen to heuse wolkenkrabbers.
En dit was nog maar de eerste dag…
Dinsdag is voetbaldag. De ochtend is voor een centrale training. Willem, onze trainer van de E1 heeft een speels en uitdagend programma gemaakt wat niet alleen goed valt bij de jongere spelers maar ook bij de meer doorgewinterde spelers. De kinderen worden uitgedaagd in spelvorm nauwkeurig te voetballen, snel te sprinten maar ook als team taken uit te voeren wat alleen lukt als ze echt als team werken. Een programma van 7 kwartier is dan ook voor het gevoel snel voorbij.
Een broodje pindakaas met een glas yoki drink moet dan ook genoeg zijn om je weer klaar te maken voor de volgende uitdaging. Het echte 4 tegen 4 ODIN junioren championsleague toernooi. Van te voren was er wel even wat twijfel of dit allemaal niet te veel voetbal zou zijn. Maar als de kinderen om één uur het prachtige nieuwe Telstar veld op stormen is de twijfel voorbij. In de prachtige ambiance van een prof-club stadion strijden onze helden voor de jaarlijkse eeuwig roem. Manchester United, een team bestaande uit een E1, E5, E6 en E9 spelers wint het toernooi. Daarmee zie je maar weer, teams worden gesmeden in slechts één middag. En als het blijkt dat voor de penalty bokaal onze eigen keepers van de senioren selecties zijn gekomen is het feest helemaal compleet. Ik wed dat de keepers nog nooit zo veel handtekeningen op een middag hebben gezet.
Hoewel de druk op de organisatie groot is zwichten ze niet en zal er niet nog eens levend stratego worden gespeeld. Vanavond is het kampvuuravond met marshmallows en verhalen voor in het haardvuur en zoals het tijdens een goed kamp hoort te gaan, gaan de verhalen nog lang door als de kinderen in de buurt van hun bed liggen (nee niet erin inderdaad).
Ajax is het doel voor de volgende dag. Niet om tegen te spelen maar om naar de Arena te gaan. Dit betekent wel dat de wekker vroeg is afgelopen. Om 0645 worden onze toptalenten vriendelijk uit bed gehaald. In een korte tijd kleden ze zich aan, ruimen hun bedden op, pakken de tassen in en eten ontbijt. Ja inderdaad vaders en moeders, ze kunnen heel snel zijn want om 0830 vertrekken we naar de Arena. Daar krijgen we de persruimte te zien, het heilige veld van de Arena, de kleedkamers en krijgen de kinderen nog een quiz op te lossen.
Het einde in zicht? Nee hoor wij zijn ODIN en ook vandaag gaan we voetballen. De laatste restjes energie worden aangeboord en ik moet zeggen met overgave spelen de kinderen nog 7 tegen 7 oefenwedstrijden en zowaar er wordt hard gestreden voor de winst. Als dan eindelijk het 7 tegen 70 partijtje begint is inderdaad het einde in zicht. Via het restaurant met de grote M komen we weer terug waar we begonnen zijn: het scoutinghonk in IJmuiden. Het is inderdaad een achtbaanrit geweest die in iets meer dan 48 uur van onze E-tjes een team heeft gemaakt. Met een gevoel van ‘Wij zijn ODIN’ nemen we afscheid. Afscheid is maar voor even want we weten dat we iedereen weer gauw op de velden gaan zien en dat we samen als E-kamp, spelers en begeleiders, mooie herinneringen delen."
