De beginjaren
In de jaren 50 was Heemskerk één van de snelst groeiende gemeenten in Nederland. Uit alle windstreken kwamen de mensen om te gaan werken bij Hoogovens. In het kleine dorp ontstond bij de nieuwe bewoners de behoefte om een eigen voetbalvereniging op te richten.
Met ondersteuning vanuit de gymnastiekvereniging ODIN werd op 17 december 1959 een afdeling voetbal opgericht. Dat werd uiteindelijk ODIN ’59.
Het eerste seizoen, 1960-1961, telde de vereniging 56 leden. Het seniorenteam speelde in de vierde klasse van de Haarlemse voetbalbond, er waren 3 jeugdteams.
De vereniging groeide enorm, na tien jaar waren er 388 leden. Er waren 11 seniorenteams en 18 jeugdteams. Het eerste team was in tien jaar vier keer kampioen geworden en was doorgedrongen tot de vierde klasse van de KNVB.
Verhuizen en bouwen
Na 10 jaar aan de Hoogdorperweg gespeeld te hebben, verhuisde de club in 1970 naar de Hoflaan. Er werd in eigen beheer een tijdelijke kleedaccommodatie gebouwd en van het materiaal van de kleedkamers van het vorige complex werd een tijdelijke kantine gebouwd. Oudere leden denken nog met weemoed aan die gezellige en knusse periode.
Een paar jaar later werd het huidige clubgebouw gebouwd. De inzet van de vrijwilligers was fantastisch, veel leden wisten het werken in de ploegendienst te combineren met een paar uurtjes meewerken aan de bouw van het clubhuis. In 1974 werd het feestelijk geopend.
Langzaam groter worden
Eenmaal goed gevestigd op het nieuwe sportcomplex kon de vereniging zich in alle rust verder ontwikkelen.
Er was nog altijd een overkoepelend bestuur voor alle ODIN-afdelingen (gymnastiek, handbal, volleybal en voetbal) die voortgekomen waren vanuit de gymnastiekvereniging, halverwege de jaren ’70 verdween dat geruisloos.
ODIN ’59 was volwassen geworden en kon zich nu verder ontwikkelen. Het aantal leden bleef groeien, met name het aantal jeugdteams nam toe. In het seizoen ’76-’77 overschreed het ledenaantal de 500, er waren 13 senioren- en 25 jeugdteams. Er moest voor de jongste jeugd zelfs een ledenstop worden ingevoerd!
Het eerste elftal speelde in de vierde klas, dat was weinig aansprekend, maar dat vond men wel goed zo. Er werd meer prioriteit gegeven aan de jeugd, het lukte net niet om met oudste jeugd in de interregionale competitie, de top voor de jeugd, te komen. Een succes voor de jeugdopleiding was dat een ODIN-speler in het nationaal UEFA-jeugdteam van 16/17 jarigen van de KNVB mocht uitkomen.
Begin jaren ’80 telde de vereniging zo een 650 leden en volgde er promotie naar de derde klasse. Zo groot was de vereniging nog nooit geweest en zo hoog had de club nooit eerder gespeeld. Er werd extra werkruimte gecreëerd door, voor maximaal vijf jaar, een houten keet van Hoogovens achter de kantine te plaatsen. De keet “De Spil” werd twintig jaar later pas afgebroken.
Dankzij een grote loterij, met een opbrengst van 90.000 gulden, kon het trainingsveld achter de kleedkamers gerenoveerd worden. Het gravelveld van 60 x 40 meter kon worden vervangen door een echt grasveld van 90 x 50 meter met een bijzondere waterdoorlatende ondergrond.
Na de groei kwam er een periode van krimp, het ledental liep terug tot onder de 400.
Talent, ambitie en visie
In de jaren ’90 werd er steeds meer aandacht aan de ontwikkeling van de jeugd besteed, er werden plannen geschreven en er werden beter opgeleide trainers aangetrokken. In de volle breedte zagen we dat de jeugd zich goed ontwikkelde. Hoogtepunt was wel het kampioenschap van de A-junioren in 1996. Naast het kampioenschap wonnen zij ook de districtsbeker van de afdeling Haarlem. Om te voorkomen dat onze jonge talenten over zouden stappen naar andere verenigingen in de omgeving werd een ambitieus plan opgezet. ODIN ’59 zou niet langer alleen maar aandacht besteden aan het recreatieve voetbal, het bereiken van het hoogste amateurvoetbalniveau werd als doelstelling geformuleerd. De vraag was “Hoe kunnen we ons sportief verbeteren en hoe betalen we dat?” Voor het eerst werd er serieus naar sponsors gezocht, een jonge ambitieuze trainer werd aangetrokken en de eigen talenten werden aangevuld met spelers van buitenaf. Het was even wennen, maar de successen kwamen snel. In het eerste jaar werd ODIN ’59 voor het eerst na 17 jaar weer eens kampioen, promotie naar de tweede klasse was het gevolg.
Ook werd duidelijk dat er vlak bij ons sportpark een nieuwe woonwijk zou komen, de Broekpolder.
“Wat zou dat voor ODIN ’59 betekenen?” Er ontstonden plannen om de accommodatie te verbeteren. Er werden 4 kleedkamers aangebouwd en er kwamen lichtmasten rond het hoofdveld. Het verzoek om één of twee extra velden werd door de gemeente niet gehonoreerd.
Groeien
Er volgde een periode van groei, het ledenaantal ging in 10 jaar tijd van 500 naar 800. Er kwam een extra vleugel aan het clubhuis, er werd een kabouterveld aangelegd, de kantine werd gemoderniseerd en in 2009 werd het kunstgrasveld aangelegd. Sportief ging het club ook voor de wind. In 2001 werden we kampioen van de tweede klasse en in 2009 betekende het kampioenschap van de eerste klasse promotie naar de Hoofdklasse. Het hoogste amateurniveau, het beoogde doel, was bereikt! In 2011 werd de districtsbeker van West 1 gewonnen.
De Broekpolder werd vooral bewoond door jonge gezinnen en de toevloed richting ODIN ’59 was enorm. We werden genoodzaakt nog eens vier extra kleedkamers bij te bouwen. Het aantal seniorenteams bleef stabiel, maar het aantal jeugdteams groeide zo hard, dat het oorspronkelijke trainingsveld omgebouwd moest worden tot wedstrijdvelden voor de jeugd. Om het niveau van de training en begeleiding bij de jeugd te verhogen is de jeugdopleiding gecertificeerd, dat betekent dat er meer gediplomeerde trainers worden ingezet en er interne opleiding worden gegeven. Dat alles met het doel de jeugd op te leiden voor het niveau van het eerste team.
In 2016 werd het eerste team kampioen van de hoofdklasse en promoveerde naar de Derde Divisie. Absoluut hoogtepunt was vorig seizoen het bereiken van de derde ronde van de KNVB-beker na eerst FC Emmen in de tweede ronde uitgeschakeld te hebben. De wedstrijd tegen Heerenveen in het Telstar stadion was een feest voor de hele vereniging.
